Zaburzenia erekcji – definicja i epidemiologia

Zaburzenia erekcji (ang. Erectile Dysfunction – ED) to seksualna dysfunkcja polegająca na trudności z uzyskaniem i/lub utrzymaniem wzwodu prącia niezbędnego do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego.

Uważa się, że obecnie ok. 1,5 mln mężczyzn w Polsce powyżej 35 r.ż. cierpi na zaburzenia erekcji, z czego tylko ok. 15% szuka pomocy lekarskiej. Ponad połowa chorych to pacjenci pomiędzy 40-70 r.ż.

Niski poziom świadomości społecznej powoduje przekonanie u co drugiego mężczyzny, że ED są naturalnym skutkiem biologicznego starzenia się organizmu (tzw. andropauzy) i nie trzeba poświęcać mu zbyt dużej uwagi.

Leczenie zaburzeń potencji

Tymczasem istnieje skuteczne leczenie zarówno zachowawcze (farmakologiczne) jak również operacyjne, które w większości przypadków istotnie poprawia erekcję a tym samym jakość życia seksualnego oraz relacje partnerskie w związku.

Należy podkreślić, że zaburzenia erekcji to nie choroba a objaw, który został wywołany określoną przyczyną.

Zaburzenia erekcji - przyczyny

Wyróżniamy 2 zasadnicze grupy przyczyn zaburzeń erekcji: psychogenne oraz organiczne (fizyczne).

Najczęściej etiologia jest wieloczynnikowa lub mieszana i mogą się na nią składać poniższe problemy zdrowotne tj. choroby układu krążenia, miażdżyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, zaburzenia hormonalne, nikotynizm, łagodny rozrost prostaty, przewlekła choroba nerek czy depresja. Trzeba także podkreślić, że ryzyko wystąpienia problemów z erekcją rośnie wraz z wiekiem.

Zaburzenia erekcji jako wczesny objaw chorób układu krążenia

Na podstawie badań naukowych ustalono, że zaburzenia erekcji mogą poprzedzać objawy choroby wieńcowej o około 2–5 lat. Ryzyko wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego (zawału mięśnia sercowego) lub zaburzeń krążenia w tętnicach obwodowych (udar mózgu) rośnie z nasileniem objawów zaburzeń erekcji. Zatem ED są traktowane jako wczesny marker i czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u mężczyzn.